عجیب ترین نشانه های سلامت بدن

** راز انگشت ها

تحقیقات نشان داده است که اگر انگشت اشاره کوتاه تر از انگشت حلقه باشد، فرد بیشتر در خطر بیماری آرتروز قرار دارد. در این صورت اگر شما هم از این دسته افراد هستید بهتر است بیشتر مراقب مفاصلتان باشید. اگر دردی در زانو یا آرنج احساس کردید سریعا به پزشک مراجعه نمایید.

** دل گفته های پوست

پوست تاریک و نازک در قسمت گردن بسیار خطرناک است. افرادی که این نشانه را دارند اکثرا از دیابت نوع دوم رنج می برند. این بیماری میزان ترشح انسولین را در بدن افزایش می دهد سپس هر چه بیماری پیشرفت می کند بدن ضیعف تر می شود حتی خوردن غذاهای مختلف نیز آن را تقویت نمی کند.
** اسرار ابرو

ابرو بخشی از بدن است که نشان از غده های مختلف از جمله تیروئید می دهد. افراید که ابروهای باریکی دارند مواظب خود بانشد که مبادا موردی برای ان ها رخ دهد.درست کار نکردن غذه تیروئید بیماری های مختلفی را ایجاد می کند.

** حرف های گوش

شاید به نظر شما غیرممکن باشد اما گوش از بیماری های قلبی خبر می دهد. در صورتی که مشکلی در لاله های گوش باشد مانند کبودی یا چروک شدند قلب به درستی وظیفه خود را انجام نمی دهد. چرخش نادرست خون در بدن یا گرفتگی رگ ها از جمله نشانه های اولیه بیماری های قلبی هستند.

وقتی عمق استخر را در نظر نگیریم!

مرد پشت پرده تحریم های ایران درگذشت

سرمایه دار سرشناس یهودی که عامل اصلی افزایش تحریم های ایران بود و به موجب خوش خدمتی های خود به تل آویو، از سوی آمریکا با بخشش مالیاتی مواجه شده بود، عصر روز چهارشنبه درگذشت.
«مارک ریچ» سرمایه دار مشهور یهودی که به سلطان نفت جهان شهرت داشت در سن 78 سالگی درگذشت.


مارک ریچ میلیارد مشهور یهودی که در کارهای نفتی فعالیت داشت و از سوی دولت «بیل کلینتون» رئیس جمهوراسبق آمریکا با معافیت مالیاتی مواجه شده بود و نقشی اصلی در افزایش و سخت تر شدن تحریم ها علیه ایران داشت عصر دیروز چهارشنبه در سن 78 سالگی در بیمارستانی در کشور سوئیس از دنیا رفت.

ریچ از پدر و مادری یهودی در بلژیک متولد شده بود و شابعاتی مبنی بر اینکه وی از بازمانده های هلوکاست بوده نیز وجود دارد. بعد از جنگ جهانی وی به همراه خانواده اش به آمریکا رفت و توانست به یکی از تاجران معروف آمریکایی تبدیل شود اما با این وجود همواره از دستگاه دادگستری ایالات متحده فراری بود.

ریچ شرکتی به نام «گلنسور اکستراتا» دارد که این شرکت تجاری در اغلب کشورهای جهان شعبه داشته و فعالیت می کند و به نوشته رویترز اغلب افرادی که در مبادلات نفت و فلز فعالیت می کنند با این شرکت و مالک آن برخورد کرده اند. قرار است جسد این تاجر یهودی برای دفن به سرزمین های اشغالی منتقل شود.

ریچ که بود؟

نام اصلی مارک ریچ «مارسل داوید رایش» بود و پس از آنکه بلژیک در دوران جنگ جهانی دوم به تسخیر آلمان درآمد خانواده رایش به فرانسه گریختند و بعد از یک سال راهی آمریکا شده و در سال 1945 میلادی تبعه این کشور شدند.

مارک پس از دوره دبیرستان مدت کوتاهی در دانشگاه نیویورک در رشته بازاریابی درس خواند و پس از آن در مغازه جواهر فروشی پدرش و دیگر یهودیان آلمانی به شاگردی پرداخت. وی در سال 1954 در شرکت «فیلیپ برادرز» که در آن زمان بزرگترین دلال مواد خام در جهان شناخته می شد استخدام گردید و در سال ۱۹۷۴ با چند تن از دوستانش یک شرکت دلالی مواد خام به نام «Marc Rich + Co AG» در شهر زوگ سوئیس که معروف به بهشت مالیاتی جهان است تاسیس کرد. گفته می شود ریچ بزرگترین فراری مالیاتی آمریکاست و در سال 1985 میلادی، اف بی آی (پلیس فدرال امریکا) قصد ربودن وی را داشت اما او گریخت و دولت سوئیس به وی پناهندگی داد.

بیل کلینتون در سال ۲۰۰۱، دقیقاً در دروز آخر ریاست جمهوری خود ۱۴۰ نفر را مورد عفو قرار داد. یکی از آن افراد مارک ریچ بود. در آن زمان «شیمون پرز» رئیس رژیم صهیونیستی و «ایهود باراک» وزیر جنگ سابق این رژیم، تلاش زیادی را برای متقاعد کردن دولت آمریکا برای بخشش ریچ انجام دادند. وی در پایان سال 2012 میلاید به عنوان بزرگترین دلا نفت خام جهان شناخته می شد.

چروکهای خیس

حتما تا به حال دقت کرده اید که وقتی از حمام یا استخر خارج می شوید، یا وقتی مدت زمان طولانی با آب کار می کنید (مثلا وقت ظرف شستن) پوست دست یا پایتان چروک خورده می شود. اما آیا تا به حال به دلیلش فکر کرده اید؟

تا قبل از سال 1930، تصور بر این بود که آب، با گذر از لایه ی سطحی پوست، باعث به وجود آمدن این چین و چروکها می شود. اما از آن سال به بعد، این تفکر کاملا رد شد. دلیل دانشمندان هم این بود که پوست دست افرادی که مشکل عصبی داشتند، هیچ وقت بعد از غوطه ور شدن در آب، چروک نمی شد. اگر چروک شدن، صرفا به خاطر نفوذ آب به لایه های خالی و سطحی پوست است، پس چرا افرادی که سیستم اعصابشان مختل و یا مشکل دار است، شاهد این چروکها نبودند؟

آزمایشها ادامه پیدا کرد و دست آخر، معلوم شد که پاسخ غیرارادی سیستم عصبی خودکار ما، یعنی همان سیستمی که تنفس و ضربان قلب ما را کنترل می‌کند، در این فرایند هم نقش دارد و باعث می‌شود عروق خونی دست منقبض شوند و در نهایت پوست چروک بردارد. فرض کنید محتویات داخل یک بالشت را کم کنیم، بدون اینکه روکش آن را کوچک کنیم، آنوقت پارچه ی روی آن اضافه می آید!

اما نکته ی جالب اینجاست که دلیل این چروک خوردن کاملا مرتبط با وضعیت است. یعنی بدن ما وقتی در سیستم عصبی ما، در مواجهه با آب، به طور خودکار فرمان کوچک شدن عروق خونی را می دهد تا در پوست شیارهایی ایجاد شود، برای اینکه ما بتوانیم در محیط مرطوب، اشیای خیس را بهتر لمس کنیم و آنها را برداریم!

در سال ۲۰۱۱، یک نوروبیولوژیست به نام مارک چنگیزی به هماره همکارانش، متوجه شدند که طرح خاص چین و چروک دست بعد از خیس خوردن، طوری است که روی پوست شبکه‌هایی برای خارج کردن رطوبت و در نتیجه خارج شدن آب از سطح پوست ایجاد می‌کند و در نتیجه این کار، اشخاص می‌توانند زودتر و راحت‌تر اشیا را بردارند.

در یک آزمایش، آنها از اشخاص خواستند که با دست خشک و دست چروک برداشته بعد از غوطه‌وری در آب گرم، تیله‌ها را در اندازه‌های مختلف بردارند. مشخص شد که چین و چروک‌ها برداشتن چیزهای خیس را راحت‌تر می‌کنند.

اما اگر چین و چروک انگشت‌ها باعث تسهیل برداشتن چیزهای خیس می‌شود، چرا این چین و چروک همیشه در دستان ماندگار نمی‌شوند؟ شاید به خاطر اینکه چین و چروک دائمی باعث تضعیف حس لامسه یا به خطر افتادن سلامت پوست هنگام برداشتن اشیا خشک می‌شود

اطلاعاتی از ورزش پارکور

پارکور (به فرانسوی: Parkour) یا هنر جابجایی (به فرانسوی: L’art du déplacement) یا شهرنوردی به پیشهاد گروه “رها” یک راه نوین برای تعامل با محیط اطراف فقط با استفاده از توانایی‌های انسان است.

داوید بل، بنیان‌گذار پارکور در فرانسه می‌گوید: جنبهٔ فیزیکی پارکور، غلبه‌کردن بر تمامی موانع پیش روست، درست مانند این‌که در شرایط اضطراری گیر کرده باشید. پارکور فقط صرف حرکات نیست، بلکه مجموعه‌ای هدفمند و دارای فلسفهٔ خاص خویش است.

پس هدف پارکور، رسیدن به مقصد با استفاده از کاراترین، روان‌ترین و مستقیم‌ترین مسیر و مناسب‌ترین حرکات است که می‌تواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و خزیدن باشد. «کارایی» یکی از مهم ترین مشخصه‌های پارکور است، و به این معنی است که لازم نیست حرکات سریع‌ترین باشند، بلکه باید مستقیم‌ترین و با صرف انرژی کمتری انجام شوند و همچنین مانع آسیب دیدگی دراز مدت یا کوتاه مدت شوند.
به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.

تاریخچه پارکور

پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته‌است. انسان‌ها به طور طبیعی گستره‌ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود می‌آورد. از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت می‌کنند، ولی ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه می‌کنیم، آن ویژگی را از دست می‌دهیم. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کرده‌اند (از جمله عیاران کاغذباز).
اما پارکور به معنای خاص آن، توسط ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی جنگ ویتنام بود پایه‌گذاری شد. او و همراهانش به‌دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت‌ها، سرانجام توسط فرزندش داوید بل (David Belle) بصورت مدوّن درآمد.

داوید بیشتر عمر خود را صرف سامان‌دهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستیان فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترین آن‌هاست، با آموزش‌های ریموند بل این ورزش را از ترکیب ورزش‌های مختلفی مانند ژیمناستیک و با هدف کمک‌کردن به دیگران در مواقع اضطراری، در حاشیه پاریس به وجود آوردند.

فلسفه پارکور

پارکور یک رشتهٔ ورزشی است، اما فلسفه‌ای با ارزش‌های خاص خود و برای آگاهی از توانایی‌های خویشتن، مبارزه علیه خود و پرورش جسم و روح دارد. پارکور گذشته از یک ورزش و هنر، یک شیوهٔ زندگی کردن و یک فلسفهٔ روزانه‌است.
یکی از فلسفه‌های این ورزش، اتکا به توانایی‌های جسمی و ذهنی افراد برای کمک کردن به کسانی است که در شرایط خاصی قرار دارند. به همین دلیل است که در این ورزش خبری از مسابقه و رده‌بندی ورزشکاران و غیره نیست، زیرا هر کسی تنها برای خودش و نه برای اثبات برتری خود، تمرین می‌کند.
بسیاری پس از آشنایی با پارکور، اصول آن را در زندگی خود نیز به کار می‌برند. به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.

هنر پشت سر گذاشتن کارای موانع، با به چالش کشیدن فیزیکی و جسمی خود باعث می‌شود که با موقعیت‌های زندگی روزانه آسان‌تر کنار بیاییم. وقتی که یک مانع یا به عبارتی وضعیتی دشوار در زندگی ما پدیدار شود، یک تراسور همانگونه که در پارکور یاد گرفته، سریع و کارا بر آن غلبه می‌کند و بدون تغییر مسیر به راه خود ادامه می‌دهد.
جدا از حرفه‌ای شدن در حرکات، قسمت اصلی آموزش و تمرین صحیح پارکور، توانایی غلبه بر ترس و استفاده از آن در زندگی است، چرا که ابتدا باید بتوان بر ذهن و تفکر خود چیره شد تا توانایی حرفه‌ای شدن در پارکور در ما بوجود آید. کسانی که پارکور تمرین نمی‌کنند معمولا دربارهٔ آین موضوعات چیزی نشنیده یا ندیده‌اند؛ در صورتی که به گفتهٔ بنیان‌گذار این هنر، «فلسفه» جزء درونی پارکور است.

پارکور چه چیزی نیست؟

پارکور حرکات آکروباتیک، بدل کاری، رقص، حرکات احمقانهٔ بدون توجه به عواقب آن و پرش‌های بلند بدون دلیل نیست. هم چنین پارکور «حرکت‌های دلخواه» نیست بلکه مجموعه‌ای از حرکات از پیش تعریف شده و هدفمند است.
در پارکور خبری از مسابقه و کل‌کل هم نیست. یک کمپین از یکم ماه مه سال ۲۰۰۷ توسط وبگاه رسمی پارکور برای حفاظت از پارکور و فلسفهٔ آن در مقابل مسابقه و رقابت آغاز شده‌است. اعضای این کمپین اعتقاد دارند که «مسابقه» افراد را تحریک می‌کند که با دیگران برای رضایت تماشاگران یا اثبات برتری‌های خود و یا احیانا سودهای مالی مبارزه کنند؛ در حالی که در پارکور، افراد در کنار یکدیگر و فقط برای خودشان تمرین می‌کنند. پس پارکور نمی‌تواند تبدیل به یک رشتهٔ مسابقه‌ای شود، مگر آن که اساس وجودی آن یعنی «پرورش خود» نادیده گرفته شود.

تفاوت دو آزاد و پارکور

دو آزاد (به انگلیسی: Free running) در ابتدا معادل انگلیسی واژه ی پارکور بود، اما اکنون خود به عنوان شاخه‌ای مستقل از ورزش شناخته می‌شود. دو آزاد در مقایسه با پارکور دارای حرکاتی با جزئیات بیشتر است. حرکات دو آزاد مانند چرخش‌ها و گردش‌ها برای خلاقانه‌تر شدن، زیبایی و جذاب شدن ورزش است.
هدف پارکور رسیدن سریع و کارا و در مسیری مستقیم است، در حالی که دو آزاد هنر حرکت کردن در محیط اطراف، به هر صورت دلخواه و در مسیر دلخواه است.
دوندگان آزاد حرکاتی را تمرین کرده و به کار می‌گیرند که لزوماً برای غلبه کردن بر موانع انجام نمی‌شود. مهم‌ترین عنصر در دو آزاد، هارمونی بین دونده و مانع است و حرکات باید بدیع، زیبا و خلاقانه باشد.

محل تمرین پارکور

بر خلاف بسیاری ورزش‌های دیگر پارکور تا کنون در زمین یا ورزشگاه اختصاصی تمرین نمی‌شود ، البته تلاش‌هایی در این رابطه صورت گرفته‌است. تراسورها در محیط‌های شهری مانند سالن‌های ورزش ، پارک‌ها ،زمین‌های بازی و سازه‌ها و ساختمان‌های رها شده تمرین می‌کنند که باعث به وجود آمدن نگرانی‌هایی مانند تجاوز به حریم شخصی ،آسیب رساندن به اموال عمومی و تمرین در مکان‌های نامناسب شده‌است .

وسایل و تجهیزات

پارکور وسیله و تجهیزات خاصی احتیاج ندارد و تراسورها معمولا لباس‌های ورزشی یا معمولی سبک و راحت می‌پوشند . تنها چیزی که توصیه شده‌است یک کفش ورزشی سبک با چسبندگی زیاد است. بعضی از تراسورها از مچ بند برای محافظت از مچ هایشان استفاده می‌کنند . برخی نیز از دستکش‌های نازک ورزشی برای حفاظت از کف دستهایشان استفاده می‌کنند که به علت کم کردن چسبندگی و حس باعث موضع منفی بعضی از تراسورها می‌شود.

چندتا کلیپ قشنگ ازاین ورزش برای شما آماده دانلودکردیم