چروکهای خیس
حتما
تا به حال دقت کرده اید که وقتی از حمام یا استخر خارج می شوید، یا وقتی
مدت زمان طولانی با آب کار می کنید (مثلا وقت ظرف شستن) پوست دست یا پایتان
چروک خورده می شود. اما آیا تا به حال به دلیلش فکر کرده اید؟
تا قبل از سال 1930، تصور بر این بود که آب، با گذر از لایه ی سطحی پوست، باعث به وجود آمدن این چین و چروکها می شود. اما از آن سال به بعد، این تفکر کاملا رد شد. دلیل دانشمندان هم این بود که پوست دست افرادی که مشکل عصبی داشتند، هیچ وقت بعد از غوطه ور شدن در آب، چروک نمی شد. اگر چروک شدن، صرفا به خاطر نفوذ آب به لایه های خالی و سطحی پوست است، پس چرا افرادی که سیستم اعصابشان مختل و یا مشکل دار است، شاهد این چروکها نبودند؟
آزمایشها ادامه پیدا کرد و دست آخر، معلوم شد که پاسخ غیرارادی سیستم عصبی خودکار ما، یعنی همان سیستمی که تنفس و ضربان قلب ما را کنترل می‌کند، در این فرایند هم نقش دارد و باعث می‌شود عروق خونی دست منقبض شوند و در نهایت پوست چروک بردارد. فرض کنید محتویات داخل یک بالشت را کم کنیم، بدون اینکه روکش آن را کوچک کنیم، آنوقت پارچه ی روی آن اضافه می آید!
اما نکته ی جالب اینجاست که دلیل این چروک خوردن کاملا مرتبط با وضعیت است. یعنی بدن ما وقتی در سیستم عصبی ما، در مواجهه با آب، به طور خودکار فرمان کوچک شدن عروق خونی را می دهد تا در پوست شیارهایی ایجاد شود، برای اینکه ما بتوانیم در محیط مرطوب، اشیای خیس را بهتر لمس کنیم و آنها را برداریم!
در سال ۲۰۱۱، یک نوروبیولوژیست به نام مارک چنگیزی به هماره همکارانش، متوجه شدند که طرح خاص چین و چروک دست بعد از خیس خوردن، طوری است که روی پوست شبکه‌هایی برای خارج کردن رطوبت و در نتیجه خارج شدن آب از سطح پوست ایجاد می‌کند و در نتیجه این کار، اشخاص می‌توانند زودتر و راحت‌تر اشیا را بردارند.
در یک آزمایش، آنها از اشخاص خواستند که با دست خشک و دست چروک برداشته بعد از غوطه‌وری در آب گرم، تیله‌ها را در اندازه‌های مختلف بردارند. مشخص شد که چین و چروکها برداشتن چیزهای خیس را راحت‌تر می‌کنند.
اما اگر چین و چروک انگشت‌ها باعث تسهیل برداشتن چیزهای خیس می‌شود، چرا این چین و چروک همیشه در دستان ماندگار نمی‌شوند؟ شاید به خاطر اینکه چین و چروک دائمی باعث تضعیف حس لامسه یا به خطر افتادن سلامت پوست هنگام برداشتن اشیا خشک می‌شود
تا قبل از سال 1930، تصور بر این بود که آب، با گذر از لایه ی سطحی پوست، باعث به وجود آمدن این چین و چروکها می شود. اما از آن سال به بعد، این تفکر کاملا رد شد. دلیل دانشمندان هم این بود که پوست دست افرادی که مشکل عصبی داشتند، هیچ وقت بعد از غوطه ور شدن در آب، چروک نمی شد. اگر چروک شدن، صرفا به خاطر نفوذ آب به لایه های خالی و سطحی پوست است، پس چرا افرادی که سیستم اعصابشان مختل و یا مشکل دار است، شاهد این چروکها نبودند؟
آزمایشها ادامه پیدا کرد و دست آخر، معلوم شد که پاسخ غیرارادی سیستم عصبی خودکار ما، یعنی همان سیستمی که تنفس و ضربان قلب ما را کنترل می‌کند، در این فرایند هم نقش دارد و باعث می‌شود عروق خونی دست منقبض شوند و در نهایت پوست چروک بردارد. فرض کنید محتویات داخل یک بالشت را کم کنیم، بدون اینکه روکش آن را کوچک کنیم، آنوقت پارچه ی روی آن اضافه می آید!
اما نکته ی جالب اینجاست که دلیل این چروک خوردن کاملا مرتبط با وضعیت است. یعنی بدن ما وقتی در سیستم عصبی ما، در مواجهه با آب، به طور خودکار فرمان کوچک شدن عروق خونی را می دهد تا در پوست شیارهایی ایجاد شود، برای اینکه ما بتوانیم در محیط مرطوب، اشیای خیس را بهتر لمس کنیم و آنها را برداریم!
در سال ۲۰۱۱، یک نوروبیولوژیست به نام مارک چنگیزی به هماره همکارانش، متوجه شدند که طرح خاص چین و چروک دست بعد از خیس خوردن، طوری است که روی پوست شبکه‌هایی برای خارج کردن رطوبت و در نتیجه خارج شدن آب از سطح پوست ایجاد می‌کند و در نتیجه این کار، اشخاص می‌توانند زودتر و راحت‌تر اشیا را بردارند.
در یک آزمایش، آنها از اشخاص خواستند که با دست خشک و دست چروک برداشته بعد از غوطه‌وری در آب گرم، تیله‌ها را در اندازه‌های مختلف بردارند. مشخص شد که چین و چروکها برداشتن چیزهای خیس را راحت‌تر می‌کنند.
اما اگر چین و چروک انگشت‌ها باعث تسهیل برداشتن چیزهای خیس می‌شود، چرا این چین و چروک همیشه در دستان ماندگار نمی‌شوند؟ شاید به خاطر اینکه چین و چروک دائمی باعث تضعیف حس لامسه یا به خطر افتادن سلامت پوست هنگام برداشتن اشیا خشک می‌شود