
آیا تا به حال فکر کرده اید چرا یک شبانه روز 24 ساعت است و بیست ساعت نیست ؟ یا چرا یک شبانه روز را 16 قسمت نکرده اند ؟
در قدیم راهبه های مصری مسئول اعلام وقت شبانه روز بودند . آنها زمان را
در طول روز با اندازه گیری سایه خورشید تعیین می کردند، در شب وقتی نور
خورشید نبود، اوقات را با نگاه کردن به آسمان ، موقعیت ستاره ها و بالا
آمدن آنها از خط افق تعیین می کردند.
پس از گذشت مدت زمانی مصریان به
فکر افتادند تا زمان یک شبانه روز را به گونه ای تقسیم کنند . آنها طول روز
خود را 10 ساعت در نظر گرفتند ؛ یک ساعت برای طلوع آقتاب و یک ساعت هم
برای غروب خورشید منظور کردند ، یعنی یک روز 12ساعت شد . چون زمان شب و روز
را با هم برابر در نظر می گرفتند ، یک شبانه روز اختراع کردند ، در حال
حاضر نیز همه از آن تبعیت می کنند . مصریها و رومیهای قدیم ، شبانه روزشان
را از نیمه شب آغاز می کردند ؛ همان طور که ما نیز هم اکنون نیمه شب را
شروع روز قرا ر می دهیم . اما بابلیها و یونانیها روز را با طلوع خورشید
شروع می کردند . یهودیان قدیمی هم آغاز شبانه روز را غروب خورشید در نظر می
گرفتند .